ایران در 1945 به عنوان یکی از اعضای بنیان‌گذار ملل متحد به اين سازمان جهانی پیوست و از آن هنگام سازمان ملل متحد حضوری مداوم در این کشور داشته است. در 63 سال گذشته سازمان ملل متحد همكاري مستحکم و پایداری با دولت و گروه وسیع دیگری از مشارکان از جمله جامعه مدنی و جوامع محلی داشته تا احترام به حقوق بشر، حفاظت از محیط زیست، مبارزه با بیماری ها، تحکیم توسعه پايدار و کاهش فقر ارتقا یابد. علاوه بر این ما در حال همکاری با همتاهای خود هستیم تا به بزرگ‌ترین جمعیت پناهندگان این کشور کمک کنیم، دسترسی به خدمات بهداشتی را بهبود بخشیم، اشتغال ایجاد کنیم، تولید غذا را افزايش دهیم و با مواد مخدر مبارزه نماييم.

نظام ملل متحد  جمهوری اسلامی ایران را به شكلي ويژه ياري مي‌دهد تا اهداف توسعه هزاره که به وسيله رهبران جهان در سپتامبر 2000 در اجلاس هزاره تعیین شده‌اند محقق شود. برای نیل به این هدف، کارگزاری‌های ملل متحد به دولت کمک می‌کنند تا فقر مطلق را به نصف برسانند، بهداشت مادران و کودکان را بهبود بخشند، با بیماری ها مبارزه كنند، آموزش و پرورش را بهبود بخشند و نیز از مسئولان در سطح ملی حمایت به عمل آورند تا پیشرفت کشور به سوی تحقق این اهداف را ارزیابی کنند.

به همان ترتیب که سازمان ملل متحد در پي این است که اقدامات ملت‌ها را در سطح جهانی هماهنگ کند، همچنين در نظر دارد فعالیت‌های عملیاتی خود در هر کشور را نیز هماهنگ سازد. هماهنگ کننده مقیم به عنوان نماینده دبیرکل ملل متحد در ایران مسئولیت کلی هماهنگی فعالیت‌های عملیاتی سازمان ملل متحد در سطح کشوری را به عهده دارد. با پشتيبانی هماهنگ کننده مقیم، 17 کارگزاری، برنامه، صندوق و دفتر نمایندگی در ایران تیم کشوری سازمان ملل متحد در ایران را تشکیل می‌دهند که با یکدیگر همکاری می‌کنند تا زمینه‌های فعالیت، کار و همکاری سازمان ملل متحد را در این کشور شناسایی  و هماهنگ کنند.

برای هماهنگ كردن امور زیربنایی کارگزاری‌های ملل متحد تعدادی گروه‌های موضوعی و تیم‌های عملیاتی بین سازماني تشکیل شده‌اند که اساساً گروه‌های کاری هستند و به برخی موضوعات مهم و نتایج مورد توافق می‌پردازند و فعالیت‌های عملياتي و برنامه‌ای کارگزاری‌ها را در خصوص این موضوعات ويژه هماهنگ می‌کنند. گروه‌های موضوعی  بر مسائلی مانند مدیریت بلایا، ارتباطات، جنسیت، اچ.آي.وي (ايدز)، اهداف توسعه هزاره، ظرفیت‌سازی، حکومت‌مداری مطلوب و حقوق بشر، بهبود کارکرد اقتصادی و اشتغال زایی، بهینه سازی مصرف انرژی، انتقال علوم و فن‌آوری و موضوعات موقت مانند پیمان نامه همکاری برای توسعه افغانستان متمرکز هستند.

سند ارزیابی کشوری، آنگونه که به وسيله مجمع عمومی ملل متحد تعریف شده است، ابزار مشترک نظام ملل متحد برای تجزیه و تحلیل وضعیت ملی توسعه در کشور است که موضوعات کلیدی توسعه را مشخص می‌کند. این ارزیابی، که هم یک فرآیند است و هم یک فرآورده، اولویت های ملی را در نظر می‌گیرد و با تمرکز بر اهداف توسعه هزاره به سایر تعهدات، آرمان‌ها و اهداف اعلامیه هزاره و کنفرانس‌ها، اجلاس‌ها و کنوانسیون‌های بین‌المللی توجه دارد. تیم کشوری ملل متحد با همکاری همتاهای ملی و بین المللی خود، نخستين  ارزیابی کشوری ایران در اگوست 2003 را منتشر کرده است.

سازمان ملل متحد و شرکای آن از راه ارزیابی کشوری بر اساس تجزیه و تحلیل مشترک از چالش های کلیدی توسعه در کشور، حوزه‌هایی را که نیازمند توجه هستند شناسایی کرده‌اند. سند ارزیابی کشوری همچنین به عنوان سنگ زیربنای تدوین چارچوب همکاری‌های توسعه‌ای ملل متحد عمل می‌کند که بیانگر واکنش نظام ملل متحد در ایران به مجموعه‌ای از چالش های منتخب در سطح ملی است و در واقع بنیادی برای برنامه‌ریزی مشترک کارگزاری‌های ملل متحد در ایران به حساب مي‌آيد.

هدف از انتشار نشريه حاضر این است که اهداف و مقاصد حضور سازمان ملل متحد در ایران و دستآوردهای کلیدی کارگزاری‌های آن مشخص شود. همچنین درباره فعالیت‌های آن براي کمک به ایران برای نیل به توسعه و رفاه اطلاع رسانی گردد.
برای اطلاع بیشتر می‌توانید با دفتر ما در تهران تماس حاصل کرده یا سايت ما را با  اين آدرس ملاحظه فرمایید:
www.un.org.ir

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: